Je linkerhand is waar je duim rechts zit. Een handzaam ezelsbruggetje. Toen we vanmorgen om half negen in Hull van de boort af fietsten, was links direct het thema van de ochtend. Want veel ervaring met links fietsen hadden we nog niet. Vorig jaar een dagje in Paramaribo en omstreken, dat is alles. Het ging prima, we herinnerden er elkaar regelmatig aan. Ik had vantevoren nog even opgezocht of links ook voorrang heeft, maar dat is niet zo. Rechts dus, en dat is best een goed systeem. Want verkeer dat van rechts komt en links afslaat, hoef je geen voorrang te verlenen. Want je fietst zelf op de andere weghelft namelijk. Snap je het nog? Ik had in Hull een route uitgezet over een bepaalde trail, nou we moeten hem nog vinden. Wat een geklungel, van mij dus. Het heeft ons veel fietskilometers gekost... Maar dat is deze week toch onze core business (Engelse woorden voor: we kunnen niet anders dan fietsen). Uiteindelijk hebben we een soort A-weg gevolgd waar het verkeer langs ons heen raasde. Wat een drukte zeg. Alle Britten op pad. Of ze zijn altijd zondags op pad, of ze vierden massaal dat het deze eeuw de eerste oktoberdag was dat het buitengewoon zonnig was en het bovendien niet regende. Morgen zullen we het weten. We hebben dus de hele dag in korte broek gefietst en dat is al meer dan we ons voorgesteld hadden. Tegen de middag waren we uiteindelijk in Hornsea. De naam verklapt al een beetje de ligging, namelijk aan de Noordzee. Hier hebben we nog een tijdje over de promenade gewandeld. Daarna voor een deel via kleinere wegen, die ook harstikke druk waren, Bridlington bereikt. Een echte Engelse badplaats met veel vertier. Overal fish and chips en zelfs een heuse kermis. Maar wat betreft deze laatste kom je bij ons van een koude thuis, dus zijn we nog een 10 km doorgefietst naar een vuurtoren. Hier thee gedronken met wat lekkernijen. Ons B&B in Bridlington zit in een oud Victoriaans huis, maar het kan ook Edwardiaans zijn. Wat het ook moge inhouden. We zijn de enige gasten en daarom mogen we in de bruidsuite. Ik heb Marjo nog niet over de drempel gedragen....We liggen ook op de tweede verdieping, dan zakt de romantiek je wel in de schoenen. Wat wel heel romantisch was, was het diner met uitzicht op de haven. De kleine visserschepen die eerst in het water lagen, en uiteindelijk op het droge kwamen in de modder, doordat het eb werd. Bij het teruglopen naar de B&B had ik geen jas aan. En dan ga je met deze wind heel dicht bij elkaar lopen. En dat is dan ook weer heel romantisch, en je spaart je rug! http://connect.garmin.com/modern/activity/606296772